BoerenNatuur over de grens
Agro-milieu maatregelen worden in elk land anders uitgevoerd onder verschillende omstandigheden. Maar Nederland heeft iets unieks: een collectieve aanpak die landsdekkend is; het Agrische Natuur- en Landschapsbeheer (ANLb). BoerenNatuurs dagelijks bestuurder Henk Smith gaat de grens over om hierover te vertellen, kennis uit te wisselen en medestanders te vinden.
Afgelopen jaar is Henk in Hongarije, Duitsland en de Verenigde Staten geweest. In Hongarije was er een bijeenkomst over biodiversiteit in de natuurinclusieve landbouw, in Duitsland ging hij langs hogescholen en in Washington schoof hij aan bij een paneldiscussie georganiseerd door de World Bank Group (WBG). Henk: “Mensen willen graag weten hoe het collectieven systeem in elkaar zit hier en hoe je alle boeren mee krijgt in het beheer. Bij elke bijeenkomst waar ik heen ga, weeg ik wel af of het iets toevoegt aan het belang van BoerenNatuur.”
En het BoerenNatuur verhaal vertellen over de grens voegt wat toe. Henk: “ANLb wordt voor 50% betaald uit het Europese GLB geld, als je het beleid en financiën voor het ANLb wilt veranderen, moet dat in het GLB veranderen. En daarvoor moet je mensen in Brussel mee krijgen. Zij luisteren beter als je een grotere groep agrariërs vertegenwoordigd, voor ons is het belangrijk dat je medestanders hebt in Europa, zoals Duitsland of Frankrijk. Daarom is meedoen aan een paneldiscussie bij het WBG belangrijk, het ministerie van LNV wordt dan alert. Ze zien ons daardoor als serieuze partij en gesprekspartner.”
Wat maakt ‘the dutch approach’ zo bijzonder? In Nederland wordt het ANLb georganiseerd en uitgevoerd door boeren zelf. Bij de collectieven werken mensen die nauwe banden hebben met de agrarische sector. Ze zijn opgegroeid op een boerderij, gerelateerd aan een agrariër of wonen in het agrarische gebied. Collectief medewerkers weten waar ze over praten, hebben ecologische kennis en kunnen onderbouwen waarom bepaalde maatregelen wel of niet nemen een goede keus is. Dit bij elkaar maakt dat deelnemers van collectieven vertrouwen hebben in de organisatie. Dat is anders als beheer en maatregelen verantwoord moeten worden bij een ambtenaar. Henk: “Met vertrouwen in elkaar krijg je veel meer gedaan. Boeren luisteren naar de medewerkers en naar elkaar, wisselen kennis uit en schouwen bij elkaar. Hierin heeft de Nederlandse overheid een stap terug gedaan en meer verantwoordelijkheid bij de agrariërs gelegd. En dat is uniek, zeker in een Europa waar de controle hoog is en het vertrouwen laag.”
