ANLb, het verhaal de grens over
Het agrarisch natuur- en landschapsbeheer wordt alleen in Nederland via collectieven uitgevoerd. Dit stelsel is door de Europese Commissie goedgekeurd, jaren geleden al, waardoor andere landen dit stelsel ook mogen inzetten bij de uitvoering van de subsidies bi het GLB. Vijftien Nederlandse attachés uit twaalf Europese landen kwamen op bezoek bij BoerenNatuur om meer over de Nederlandse werkwijze te weten te komen.
Evelien Verbij, directeur BoerenNatuur, en Henk Smith, Dagelijks Bestuurder BoerenNatuur, vertelden over het ANLb stelsel en de collectieve aanpak aan de landbouwattachés, medewerkers van Ministerie van LNV op een ambassade gespecialiseerd op het onderwerp landbouw. Naast de positieve effecten van dit stelsel werden ook de knelpunten besproken.
Positief verhaal
Evelien Verbij: “We willen ons verhaal vertellen over de collectieve aanpak met boeren die vrijwillig en gemotiveerd meedoen, omdat dit stelsel werkt. Het is een positief verhaal: meer natuur, meer landschap en meer biodiversiteit”. Henk Smith: “Elk land kan dit stelsel op hun manier implementeren. Als meer EU-landen dit doen is dit goed voor hun boeren en hun biodiversiteit, maar het verbetert ook het stelsel, en de Europese regels waaraan het moet voldoen”
Meerdere attachés zijn bekend met het ANLb stelsel. Anda Popescu uit Roemenië hoorder erover bij een eerdere presentatie en het klonk als science fiction voor de Roemeense toehoorders. Dat zit hem in de georganiseerdheid. Noordwest Europese landen zoals Nederland hebben een traditie van georganiseerde zijn. De Portugese Paula Geadas noemt de organisatie van het collectieve ANLb stelsel, ongeacht hoe goed die ook is, een groot obstakel voor Zuid-Europese landen.
Daarnaast zijn de aantallen boeren in de andere Europese landen groter. Roemenië heeft 3 miljoen boeren, tegenover 55.000 Nederlandse boeren. Dat is een uitdaging voor meerdere landen. In Hongarije is het agrarisch natuur en landschapsbeheer anders georganiseerd, maar ook succesvol. Tamás Harangozó: “Maar al die individuele contracten die de overheid met al onze boeren heeft, is een administratieve nachtmerrie.”
Natuurbescherming
Attaché uit Duitsland Merijn Bos vroeg zich af hoe de samenwerking is tussen collectieven en natuurorganisaties. Smith: “Dat verschilt per regio hoe goed die samenwerking is. Dat heeft moeten groeien. Wat de ecoloog het beste vindt voor het landschap en de natuur is niet per se het beste voor de boer. Doordat steeds meer collectieven ook ecologen aannemen, komen deze twee werelden steeds beter samen. Nu natuurorganisaties en boeren beiden resultaten zien van het beheer, geeft vertrouwen in hun samenwerking.”
Verbij: “Natuurbescherming kan onderdeel worden van het boerenbedrijf. Welke natuurdoelen wil en kan je daar halen? Kijk naar het geheel, niet naar het stikstof probleem, het klimaatprobleem of naar één doelsoort om te beschermen. En straf de boer niet, maar beloon de dingen die goed gaan.” BoerenNatuur denkt dat je op deze manier boeren overal in Europa kan stimuleren om samen met de natuur en het landschap voedsel te produceren.
